In de dagen na Kerst, leek de Prof iets van zijn geestelijke gezondheid te herwinnen. (niet al te veel).
Hij beloofde om opnieuw te proberen en zei dat “de balans van het leven” tegen hem zou wezen (zijn eigen woorden) – indien hij zou proberen om een nieuw begin te maken met iemand anders. (uitstekende conclusie). Hij stemde toe om naar huwelijksbemiddeling te gaan.
Van mijn kant vroeg ik hem voor transparantie tot betrekking met zijn vriendschap met HAAR. Tussen twee haakjes, weet je dat het onmogenlijk is om een huwelijks counselor te vinden die tijd van het jaar. Misschien had het allemaal te maken met het kiezen van het tijdstip.
Nu, mijn ‘verdoofdheid’ was verdwenen – Ik was een stuk slimmer geworden. Het is opmerkelijk wat zo’n moment kan doen om je wakker te schudden. Ik merkte dat de mobiele telefoon van de Prof was verdwenen. Ik was toevallig op iets afgekomen, wat ik LANG geleden had moeten opmerken. De telefoon verliet nooit zijn zijde meer.
Toen ik hem ernaar vroeg, was zijn slimme antwoord dat zijn vriendin niet op de hoogte was met de nieuwe situatie. (met andere woorden, het feit dat IK op de hoogte was van de affair). Zodoende zou ik misschien de sms’s die ze aan hem stuurde, verkeerd begrijpen.
Maar liefje – hoe is dat mogenlijk? Dit is toch een onschuldige vriendschap!
Monday, September 7, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment