Tigger en Eeyore

Ik vond het ‘namen bedenken’ nogal leuk,……dacht dat ik het weer opnieuw zou kunnen doen. Ik bedacht een paar andere namen, ik tikte er zelfs een paar in WORD and vroeg de thesaurus om synoniemen voor me te zoeken – maar de thesaurus bedierf mijn pret , want die vond geen synoniemen voor de woorden die ik ingetikt had…

OK OK, genoeg plezier daarover gehad. Laten we doorgaan met het serieuze gedeelte.

Ik realiseerde me natuurlijk dat er hier 2 schuldigen zijn en dat de Prof óók die namen verdient te krijgen (maar ik kon aan geen naam denken). Vervolgens heb ik – tot mijn spijt – geleerd, dat een huwelijk kapot gaat vóórdat een affair begint, en niet omgekeerd. Die les was een moeilijke pil om te slikken.

Dus – geen grappen meer over namen (zucht).

Voordat ik te ver afdwaal, we zijn nu in December – op zoek naar een huwelijks counselor.
Met tegenzin vertelde de Prof me iets meer over de Cream Puff. Ze was getrouwd, had 2 kinderen, geen vrienden (hmmm ik vraag me af hoeveel mannen ze van vrienden heeft afgetroggeld), ze werkte ook op de Universiteit, en haar huwelijk was op de rotsen. Haar man werkte ook op de Universiteit (oei, dit is bijna te erg). Haar man had geen idee van de hachelijke staat waarin zijn huwelijk zich bevond. Blijkbaar was Cream Puff niet zo openhartig met haar man als de Prof was met mij. Bovendien, de echtgenoot van Cream Puff was een gewelddadige man – en indien hij zou uitvinden over de misstappen van zijn vrouw –kon het wel eens zijn dat hij haar zou vermoorden en waarschijnlijk de kinderen ook.

Ergens tussen Kerst en Nieuwjaar, besloten de Prof en Cream Puff om de affair te ‘beëindigen’. Hij was ontzettend terneergeslagen – dat was de enigste emotie, behalve de woede, die hij toonde. Hij zei tegen me, dat het voelde alsof er iemand was overleden (typisch – dat was mijn ervaring ook – nog niet te lang geleden…)
Ik ben trots om te zeggen, dat ik, nu ik niet langer meer in ‘gelukzalig onwetenland’ verkeerde, nogal achterdochtig was over de benaming ‘beëindiging’. Hij zei me dat ze elkaar niet meer zouden ‘zien’. Wel, dat laat sms’s schrijven en opbellen, wijd open, of niet soms? Het bleek dat mijn voorgevoelens nu functioneerden en correct waren. Het contact via de mobiele telefoon, was niet verbroken.

Toen ik hem hiermee confronteerde, verloor de Prof totaal zijn geduld en zei zulke verschrikkelijke lelijke dingen tegen me die ik hier niet kan herhalen.
Maar wanneer mensen in deze situatie verkeren, dan draaien ze de feiten zodanig om, dat het lijkt alsof het JOUW fout is. Dit wordt ook zo beschreven in the Script, (kijk naar vorige postings over dit boek). Mannen die affairs hebben, volgen allemaal hetzelfde patroon van bedrog.

Ik weet dat ik fouten heb, dat ik dingen verkeerd gedaan heb in dit huwelijk. Maar, de fouten die ik gemaakt heb, zijn geen redenen voor een affair. Dat was mijn manier om de situatie in het juiste perspectief te zien. De steun van mijn familie in deze tijd, was van onschatbare waarde. Als ik hen niet had gehad, denk ik, dat ik die dingen geloofd zou hebben die me werden verteld.

In deze woedeaanval, gooide de Prof zijn mobiele telefoon op de grond en zei tegen me, dat ik het maar kon controleren. Ik weet niet hoe, maar ik bleef kalm. Ik weigerde om die uitdaging aan te nemen. Ik besefte natuurlijk ook, dat het mobieltje geen enkel belastend bewijs meer zou hebben. Dus was het nutteloos om te controleren. Ik liep weg, zonder om er naar te kijken.

Er ging een dag voorbij. De Prof was zo gedeprimeerd dat hij ermee instemde om naar de Dr. te gaan, die hem anti depressiva voorschreef. De prof nam de pillen in, ging naar bed en sliep – prompt vergat hij zijn mobiele telefoon op de tafel.

Natuurlijk heb ik die gepakt. Ik zocht naar berichten onder haar naam, maar er was niets onder haar eigen naam. In plaats daarvan waren er initialen en je hoeft geen rocket wetenschapper te wezen (laat staan een verouderde programmeur) om daar achter te komen. Dus – ik had de boodschappen gevonden.
De berichten die niet waren uitgeveegd gingen in de trant van – zo fijn om je stem weer te horen – ik ben niet zo knap met woorden als jij – allemaal dit ziekelijke ‘melige’ stuff. Ze tekende met ‘jouw Tigger’. Oh – ze hadden dus lievelingsnaampjes voor elkaar – zij was Tigger en hij was Eeyore. Als je het verhaal kent van Winnie the Pooh – dan weet je dat Eeyore altijd melancholiek is. Heel toepasselijk voor de Professor.

Oeps – Ik ben toevallig weer afgekomen op een aantal namen voor hen!