Mijn leven is zoals een veelkleurige lappendeken. Een Verscheidenheid van mensen, ideeën, plekjes maken mijn leven zo kleurvol en waardevol.Kijk wat groeit er in mijn tuin! NARCISSEN!!!
Mijn grootvader was een heel bijzondere persoon. Zijn gezicht was rond, vrolijk en hij glimlachte altijd. Zijn hoofd was kaal, met uitzondering van een randje haar. U kent het wel, wanneer je op het hoofd van een kind een pot zet en het haar rond de pot knipt. Opa, kreeg de omgekeerde ‘pot behandeling’. Hij werd kaal toen hij een jonge man was van in de 20. Maar het heeft hem nooit dwars gezeten. We gaven hem de naam: ‘ Opa met de kale haartjes’.
Opa was een bekende Narcissenkweker. Hij kruiste diverse soorten narcissen en gaf de nieuwe soorten namen. Hij heeft één soort vernoemd naar zijn dochter – Susy. Hij had zijn leven lang, een passie voor narcissen. Hij was ruim 80 jaar oud toen hij nog regelmatig op de fiets naar zijn geliefde stukje grond ging, waar de narcissen in bloei stonden. Bij het oversteken van de weg, stak hij eenvoudig zijn wandelstok in de lucht en de auto’s moesten maar stoppen.
Ik heb niet zijn groene vingers of kostbare kennis van het kweken van deze prachtige bloemen geërfd. Toch is er iets eigenaardigs gebeurd. Door de jaren heen, heeft mijn vader bollen doorgegeven (als geschenk) van zijn werk – hij werkte hier in Zuid Afrika in dezelfde bedrijfstak als Opa. Van alle bollen die hij heeft doorgegeven, zijn de Narcissen de enigste bollen die elk jaar weer tevoorschijn komen in het voorjaar. De andere bollensoorten, kwijnen weg, nadat ze 1 jaar gebloeid hebben, maar de Narcissen komen elk jaar terug.
En elk jaar laten ze hun zonnige gezichten zien in mijn tuin en word ik er aan herinnerd dat, MISSCHIEN, heb ik toch meer geërfd van mijn Opa dan ik me realiseer.
No comments:
Post a Comment