Het verjaardagkado (D-Day + 2)

Na het weekend en de omweg van de ‘tegenwoordige tijd’ post, laat ik je even eraan herinneren waar we waren.
Het is Februari. De Prof zou aan het begin van het weekend weggaan, maar op het laatste nippertje, veranderde hij van gedachten. Ik neem het verhaal op, na het weekend…
Maandagochtend
Maandag was mijn verjaardag. Ik had nog nooit tevoren zo weinig zin gehad om deze dag te vieren. Schoonmoeder belde om me te feliciteren, ik besefte niet dat dit de laatste keer zou wezen dat ik haar zou spreken. We waren niet op zulke goede voet. Ik stond niet boven aan haar hitparadelijst.

Schoonmoeder deed soms vreemde dingen: eens, toen de 2 jongste kinderen een schoolconcert hadden, arriveerde ze. Ze was 2 uur te vroeg (bang om een goede zitplaats te krijgen?). Zij en haar man zaten helemaal vooraan en hielden nog 1 zitplaats bezet. Nu, voor WIE denk je dat die ene zitplaats was? (Um – niet voor mij). We hadden 5 zitplaatsen nodig! Mijn ouders waren ook aanwezig. Overbodig om te zeggen – ik zat ergens anders. Ik kan me eigenlijk niet meer herinneren waar de Prof besloot om te gaan zitten – verre herinneringen – gelukkig maar!

De moeder van de Prof was maar ten dele op de hoogte van de situatie. Ze wist van de nacht dat de Prof wegging naar ‘Bronkhorstspruit’, want voordat hij daarheen reed, ging hij bij zijn moeder langs.

Even later op die ochtend was ik op de telefoon in de keuken. Ik annuleerde de counseling afspraken die ik voor de kinderen gemaakt had. Ik had deze afspraken gemaakt met het oog op het feit dat de Prof de week ervoor zou weg gegaan zijn. Nu, met het besluit van de Prof om te blijven, annuleerde ik de afspraak.

Hij kwam onverwacht de keuken in en hoorde mijn gesprek. “waarom annuleer je, ben je er wel zeker van dat ik er nog zal zijn a.s. woensdag” vroeg hij.

Met stomheid geslagen bracht ik er uiteindelijk uit: Ik dacht, dat we afgesproken hadden om het nog een keer te proberen? “Wel, errrr…. Niet helemaal waar” zei hij. “Dat is niet precies wat ik bedoelde”. Ik probeer nog steeds te begrijpen WAT hij er dan mee bedoelde.

Het zij zo.

Wel schat, mooi verjaardagkado. Hij ‘bestudeerde’ nog steeds The Script.Zijn gevoel voor ‘timing’ wordt beter en beter.