Het wonder van spiegels

Eén van mijn verwachtingen van een huwelijk was, om ‘gekoesterd’ te worden. Ik zei dat zelfs af en toe bij gelegenheid tegen de Prof. Zijn antwoord was altijd: Jij wilt niet gekoesterd worden. Als dat het geval zou wezen, zou je meer je best doen om het mij naar de zin te maken. Je zou je haar laten groeien, make up gebruiken, sexy kleding dragen (ja ja, ik draag normaalweg vodden) en nog meer dingen die ik niet eens meer kan herinneren – gelukkig maar.
Dus – om ‘gekoesterd’ te worden was niet onvoorwaardelijk? Mijn idee daarover is, dat je mensen koestert omdat ze speciaal zijn. Ze hoeven zich niet in allerlei bochten te wringen om die status te bereiken. Om gekoesterd te worden heeft niets te maken met wat er gaande is met het uiterlijk van een persoon – het is hun hart die je waardeert.
De Prof zag het niet op deze manier. Voor hem was het een instrument om mij te manipuleren om te doen wat hij wilde. Als ik die doelstellingen had nagestreefd – zou hij de doelpalen verzet hebben met de tijd?? Hoor ik je zeggen – NATUURLIJK? Oh wat een fijn lezerspubliek ben je.
Eén van de kostbare dingen die ik geleerd heb van God is, dat hij spiegels plaatst in ons leven. Hij doet dit door middel van mensen, die weerspiegelen wat HIJ van ons denkt.

In mijn leven, draaide ik om en zag één spiegel met negatieve beelden van mij, terugkaatsen naar mezelf. Toen ik verder keek zag ik vele andere spiegels, die een totaal ander beeld gaven van mij. Ik zag daarin, de koestering die ik wilde hebben van een man die het niet KON geven. In de ogen van Nan zag ik de blijheid als ik op bezoek kwam, in een vriendin, de tranen van verdriet als ze me omarmde, in mijn ouder’s ogen zag ik een trots over hoe ik het allemaal bij elkaar hield, en in de ogen van mijn kinderen – de liefde die zei – het kan me niet schelen welke lengte je haren zijn.
Is het misschien mogenlijk dat de spiegel van de Prof, waarin ik zo lang en zo diep gekeken had, gekraakt was?
David Riddell (bekende counselor, spreker, schrijver – meer over deze wonderlijke man in toekomstige blogs) zegt: als we in een gebarsten spiegel kijken (een gebroken persoon), en we niet beseffen dat het gebroken is, dan nemen wijzelf die barst over.
Deze gedachte is zo intens – daar moet men even verder over nadenken.
Dus ik had vele dingen geïnternaliseerd omdat ik in het begin niet beseft had op hoeveel plaatsen deze spiegel gebarsten was.

Heb jij nagedacht wat de spiegels in jouw leven tegen je zeggen? Kijk je in de juiste spiegel? Vind uit waar jouw ‘spiegels’ hun ideeën krijgen. Zijn ze betrouwbaar, goede mensen? De keuze is aan jou in welke spiegel je wilt kijken. Ik koos de spiegels van de vele mensen die van me houden, boven de enigste gebarste spiegel.

Ik wil eindigen met het einde van de vorige post: Onthoud je dat de Prof gezegd had dat ik niet een goede echtgenote geweest was voor meer dan 16 jaar?
Ik liep naar de spiegel die ik vertrouw, een ‘spiegel’ die me koestert, mijn lieve (huidige) echtgenoot. Zijn woorden waren: Je bent een fantastische echtgenote, and ik ervaar de beste tijd van mijn leven nu…..
Ik kies om deze spiegel te geloven. Ik weet waar hij zijn ideeën krijgt, ik ken zijn waardes en normen.
Dank je schat, ik ervaar ook de beste tijd van mijn leven nu..