Het geschenk

We moeten even een paar dagen teruggaan – terug naar December. Dit is een verhaal wat ik je graag wil vertellen. Er gebeurde iets eigenaardigs in December. Pas toen ik
The Script gelezen had, begreep ik het belang ervan. Ik blijf terugkomen op dit boek, want het is belangrijk hoe die scènes van dit boek, in het hoofd van de Prof zaten – hij had het wel kunnen schrijven!!!!).
Er is een hoofdstuk in dit boek met de titel: HET DURE GESCHENK.
Yup – deed hij ook!!!

Gedurende December liepen we een keer langs een juwelierwinkel. Ik stel niet veel belang in juwelen en gewoonlijk vallen mij die dingen niet zo op. Maar deze keer, toen we er langsliepen, viel mijn oog op een prachtige ketting. Ik herinner me dat ik er een opmerking over maakte, zei dat het een heel ongewoon ontwerp was en toen gingen we weer verder. Ik heb daar verder niet meer aan gedacht.
Tegen het einde van December, verscheen er een pakje in bruin papier in de eetkamer. Het lag op de tafel in de hoek. Ik deed mijn strijken altijd dichtbij die tafel. Ik weet niet waarom het pakje me niet opviel. Misschien was ik te veel in gedachten bezig met onze huwelijksproblemen (op dit stadium wist ik nog niets van Cream Puff, maar het was na de nachtelijke rit naar Bronkhorstspruit).
Hoe het ook zij – ik schonk er geen aandacht aan. Dit moet hevig frustrerend geweest zijn voor de Prof – die zelf ALLES in de gaten heeft.
Hij maakte zinspelingen en zei – heb je gezien wat daar ligt etc. Ik keek er naar en vroeg – oh, wat zit daarin? Het is een verrassing voor jou, zei hij.”Mmm leuk”.
Ik nam aan dat het een Kerstkado was, dus ik vroeg er verder niet naar en ging door met mijn werk. Er was zoveel te doen: huishouden, strijken, kinderen eten geven en een huwelijk proberen te redden. Meer dan genoeg om mijn gedachten mee bezig te houden.
Ik weet werkelijk niet wat de Prof van mij verwacht had. Dacht hij dat ik stiekem zou gaan kijken of hem erover zou uitvragen? Uiteindelijk stopte hij het in mijn handen en zei dat ik het moest openmaken. Je kunt het wel raden – in het pakje was de prachtige ketting die ik bij de juwelier in de etalage had zien liggen.
Natuurlijk was ik opgewonden, natuurlijk was ik dankbaar en dat zei ik hem. Op de één of andere manier waren mijn woorden niet genoeg.
Hij vertelde me dat een vriendin van hem die tegelijk met hem de MBA studie deed, tegen hem gezegd had, dat ik hem niet verdiende, dat hij te goed was voor mij en ik niet waardeerde wat hij voor me deed. Mijn hantering van dit hele ‘kado business’ was bewijs dat ze gelijk had. (HUH? Als ik zeg dat dit het voor mij bedierf, is dat zacht uitgedrukt).
Werkelijk, ik begreep deze ‘aanval’ niet. Maar in het licht van The Script, werd het me duidelijk. Een geschenk, zelfs onder deze omstandigheden (waar de andere persoon een affair heeft) is bedoeld om je te laten denken – gosh, kijk naar dit dure, onverwachte kado – het moet betekenen dat hij van me houdt. Het is bedoeld om het volgende te zeggen: Kijk eens, ik ben heus een goeie gast, ik zet je op een dwaalspoor en voorkom dat je ooit weer kwaad wordt op mij.
In dit geval, werkte het averechts en deed hij er voor mij een schepje bovenop. Hij koos er voor om de woorden van deze persoon ter harte te nemen, en werd beledigd omdat ik niet genoeg interesse toonde in het geschenk en niet dankbaar genoeg was voor de prijs die hij ervoor betaald had. In het kort – hij gebruikte dit als een enorm excuus om zichzelf wijs te maken – “kijk – ik heb gelijk om haar te verlaten, ze waardeert me helemaal niet”.
Wel, van alles wat ik heb geschreven, heb je kunnen afleiden dat de Prof (die echt een Professor was) een aantal graden achter zijn naam heeft. Ik weet niet van wie het volgende gezegde is – maar vandaag voelt het als het juiste moment om te citeren: “Je kunt nog zoveel graden hebben als een thermometer, en nog steeds een dwaas wezen!”

Als een PS : Ik heb nog steeds deze ketting en draag het eigenlijk met veel plezier. Ik krijg veel complimenten als ik het draag en dan denk ik: Mmmmm ja, het kost soms een ‘lieve’ prijs om een schuldig geweten te kalmeren.