Perceptie verandert

In een poging om de Prof te betrappen op leugens, reed ik langs zijn huis wanneer ik in de gelegenheid was.

Bij een dergelijke gelegenheid, zag ik een andere auto geparkeerd op de oprit. Ik begreep dat de auto behoorde aan de man van Cream Puff. Nou ja, dacht ik koeltjes, volgens alle verhalen die ik gehoord heb over hem – pleegt hij zeker een moord daar binnen.

Ga maar je gang dacht ik. Ik neem aan dat ik het morgen in de krant zal lezen.

Onnodig om te zeggen dat er geen krantenartikel volgde.

Zo, dat moet betekenen dat hij op bezoek was bij zijn kleine kinderen.
Dit was het begin van een gedachtenverandering voor mij.

Ik had over deze man nagedacht en vroeg me af wat hij door moest maken. Ik had zijn gegevens, zijn naam, zijn foto en zijn e mail adres – alles van mijn P(rivate) I(nvestigation) dagen in December.

Eventjes dacht ik erover om weer te schrijven, zoals ik eerder met de gedachte gespeeld had, maar besloot opnieuw, dat het beter was om dit niet te doen.

Een paar dagen na dit incident, nam ik de kinderen naar pianoles. De piano lerares zei tegen me – “weet je Yvonne, je moet de man van Cream Puff schrijven. Ik heb eens een student gehad, die in dezelfde situatie verkeerde als jij nu, en zij nam contact op met de andere partij”.

Ik had behoorlijk moeite hiermee – voornamelijk met het feit dat de man van Cream Puff, volgens zeggen, een moordenaar en gewelddadige man was. Van de foto’s was niet te zien of dit waar was of niet. Dit zei ik tegen de piano lerares en ze lachtte alleen maar.
“Weet je niet Yvonne, dat dergelijke dingen ook over jou gezegd worden?”

He, dacht ik – wat WORDT er gezegd over mij?