De Professor, opgegradeerd (half/half tegenwoordige tijd)

Speciaal voor jou Denise!! Een extra lange post, om het voor gisteren goed te maken!

Jullie worden allemaal bedankt voor jullie loyale steun en aanmoediging om te schrijven.
Ik had nooit gedroomd dat dit zo leuk zou wezen. Het is zo’n groot compliment om te horen dat de lezers zitten te wachten op de volgende ‘post’ en teleurgesteld zijn als ik een dag mis!!! Sorry!!!

De laatste paar weken heb ik maar 4 posts per week kunnen doen, door verschillende redenen. Een goede vriendin van Australie kwam op bezoek, dus ik nam de eerste Vrijdag vrij (geen post dus).

Vorige week namen Werner en ik foto’s van een bruiloft van vrienden. Ik nam de Vrijdag weer vrij om haar te gaan helpen. Laat me niet beginnen over GARMIN!!(gelijkstaande aan TOM TOM in Nederland). Ik vertel al heel lang het grapje dat GARMIN mijn ‘opgegradeerde’ Professor is, omdat ze me vertelt waar om te gaan en wanneer ik haar zat ben, dan zet ik haar af. Dat is stukken beter dan een chagrijnige man, vind je ook niet?

Wel, ik moest naar Pretorius Straat in Lyttleton. Garmin wist niet waar dat was (yeah – ik had haar niet opgegradeerd). Het blijkt dat GARMINS een beetje aandacht nodig hebben. MAAR….GARMIN wist wel waar Pretorius Straat in Pretoria was. Wel, dat is allemaal in dezelfde richting nietwaar? Hoeveel Pretorius Straten kunnen er in één stad wezen! Dus – voor een programmeur, leek mij die absolute logica, heel aannemelijk.
Dus ik ging op weg, vol vertrouwen (mijn 2e vrije Vrijdag).

Wel, tegen de tijd dat GARMIN me langs de gevangenis leidde, begon ik op mijn lip te bijten en vroeg me af of Pretoria misschien meer dan één Pretorius Straat had. Toen ik maar op en neer reed in de straten van de binnenstad, was ik er zeker van dat ik verkeerd zat. De mobiele telefoon kwam tevoorschijn. Op de uitkijk voor politie – het laatste wat ik nu nodig heb is om hier een bekeuring voor te krijgen, maar tjonge – ik zit in de puree. Als het niet was vanwege GARMIN zou ik niet eens weten hoe om weer thuis te komen.

Mijn vriendin is bezig om bloemen op de markt te kopen voor de bruiloft. Ze zei, ik was helemaal niet in Lyttleton, maar verder kan ze er niet veel aandacht aan geven op dit moment. Intussen rijd ik rondjes rond hetzelfde blok. Weet helemaal niet hoe ik nu moet rijden.

Ik bel Werner. Hij begint: Lyttleton, eh Lyttleton….Ja, dat klinkt bekend, nu, waarom klinkt dat zo bekend…. O ja – ik denk dat is in de richting van waar mijn ouders wonen.

WAT???????????????

Hij is een jaar met me getrouwd. Weet hij nog niet dat ik geen benul heb in welke richting mijn huis is, laat staan het huis van mijn schoonfamilie!!!!!

In feite – ik ben er ontzettend goed in om alles wat gênant is, te kunnen verbergen – zoals kleine details dat ‘links’ en ‘rechts’, abstracte begrippen voor me zijn.
Als ik niet goed bij mijn positieven ben – dan ben ik ‘off line’ wat betreft links of rechts. (laten we hopen dat hij deze blog overslaat!)

Ik beëindig het telefoongesprek, sla een richting in en rijd verder. Ik kwam weer langs de gevangenis. Oh, goed, dat klinkt alsof het de richting huiswaarts is. Nu, wie kan me hier helpen……………OH LYNETTE.
Ze is een lieve vriendin van werk, ze woont in Pretoria en ze weet zoveel dingen (ik kan niet eens beginnen om ‘dingen’ te beschrijven – maar Lynette weet alles!)

Lynette…..HELP. Ik zit ERGENS in Pretoria en ik moet ERGENS ANDERS in Pretoria wezen. Wat een schat…..Ze ging kijken op Internet en ze bracht me, al pratende over de telefoon, van het ene punt naar het andere punt en ik kwam heelhuids aan. Shoe…… grote opluchting.

Nu, ik heb zitten nadenken over deze GARMIN geschiedenis. Weet je, na de Prof, zei ik – wie heeft een man nodig, als je een Garmin hebt….maar nu….zeg ik je: wie heeft een Garmin nodig als je Lynette hebt. Ik kan haar niet eigenlijk afschakelen, maar het is evenmin nodig om haar op te graderen. Klinkt me goed in de oren. Zij is nu de nieuwe GARMIN.

Dat was mijn tweede Vrijdag.
Dit weekend, afgezien van het nemen van de trouwfoto’s, ben ik begonnen om een website te maken voor Werner and his photography. Als je een kijkje wilt nemen naar zijn foto’s, ze zitten daar ergens onder de foto link!

Nu hoor ik je vragen – wat voor programmeur BEN je eigenlijk, als je nog nooit een website ontworpen en gemaakt hebt. Een ouderwetse!!. Lang geleden leerde ik programmeren, kreeg geen onderricht op het gebied van Internet of ‘web’zaken.
Die dingen heb ik zelf moeten leren. Ter mijn verdediging – ik ben een SQL programmeur (HA HA – wat technische zaken, alleen maar zodat je kunt zien dat ik dat ook kan doen) en ik werk met zaken die met belasting te maken hebben.

Dus, we zijn een nieuwe week begonnen en het punt waarom het gaat. Er gebeurden twee dingen. Ten eerste zei Problogger , dat ik “deelname moet uitnodigen” en het tweede is dat mijn Tante uit Holland op bezoek was. Ze las één of twee blog stukken en zei dat ik ‘bitter’ klonk.

Ik postte gisteren geen blog om eens goed na te denken hierover. Het laatste ding op aarde is, dat ik bitter ben en ik zou falen in mijn poging om andere mensen te helpen met mijn schrijven, indien ik bitter zou overkomen.

Ha – dus – ik wilde jullie vragen voor jullie commentaren. Klink ik bitter? Is er iets waarvan je méér, of minder wilt weten? Hoe kan ik verbeteren?

Ik weet dat het moeilijk is om commentaar te geven in termen van – je moet een account bij Google maken om dit te doen. Maar ik zou het zo op prijs stellen om terugvoering te krijgen. Nog iets anders – is er iemand die dit leest, die niet het einde kent van dit verhaal? Oh, dat hoop ik van harte!!