Kleine Lichtpuntjes

Langzaam aan kwamen er lichtpuntjes. Er waren dingen waar ik dankbaar voor was: er was niemand meer die klaagde over het wasgoed, of over vrienden, of over een kapsel wat tekort was, of over de kinderen die hun speelgoed lieten slingeren, etc. (oh tjonge nog aan toe – hij had werkelijk een heeeeeeeel lange lijst met klachten).

Er is nog iets wat ik tot nu toe niet genoemd heb. Ik lijdde de laatste 4 jaar al aan chronische hoofdpijnen. Deze hoofdpijnen kwamen dagelijks voor en vereisten medicatie. Doktoren en neurologen konden er niet achterkomen wat het probleem was. Soms werd het migraine en soms ook ‘cluster’ hoofdpijn. ‘Cluster’ hoofdpijnen zijn het soort hoofdpijn, wat hurricanes zijn in de Staat Florida (USA)! Oké, ik weet dat is een lichte overdrijving, maar je krijgt wel een beeld: totale verwoesting en geen kwaliteit van leven.

Doktoren vroegen aan me – heb je stress, en mijn antwoord was altijd – nee – waarom? Ik ben een huisvrouw, mijn stress is het rondrijden van 3 kinderen.

Ik geloofde dat ook werkelijk. Ik kon de geweldige spanning en stress niet zien waaronder het hele huis leed, te wijten aan de verwachtingen van de Prof.

Nu hij weg was, kon ik me langzaamaan beginnen te ontspannen en ik kon voelen hoe de stress wegebde. ( tussen twee haakjes – een kijkje in de toekomst – de hoofdpijnen zijn al meer dan een jaar volkomen verdwenen).

De kinderen kwamen er ook achter hoe de stress verdween. Op een morgen, toen hij hen kwam ophalen voor school – iets wat hij toen nog deed, klaagde hij tegen hen over de spullen die ze in de gang hadden laten slingeren. Ze waren hoogst beledigd en vertelden me dat die middag. Ze waren al gauw tot de conclusie gekomen – het had niets meer met hem te maken en hij had geen recht om iets over zulke dingen te zeggen. Tijdens autorijden, maakten ze opmerkingen zoals: oh, het is zo fijn dat we kunnen luisteren naar wat WIJ willen horen op de radio.

Natuurlijk waren er ook grappige momenten – b.v. toen de Prof me vroeg voor een lijst van mijn klachten. Ik moet er nog steeds om lachen. WAAROM wilde hij dat? Hij wilde er niet naar luisteren toen hij nog thuis was, dus waarom nu? Was het misschien zodat hij niet dezelfde fouten zou maken met Cream Puff? Afgezien van die ‘lijst’, beloofde hij me ook te helpen met het onderhoud van het huis. Sorry om afgezaagd te klinken, maar laten we het samen zeggen – JA VAST EN ZEKER! Is dit hetzelfde huis wat je verwaarloosd hebt de laatste 5 jaren liefje? Zou Cream Puff niet ontzettend blij wezen als je hierheen kwam om het huis te fixen? Trek aan een andere ketting Meneer – daar zitten klokken aan.