MARIELLE (tegenwoordige tijd)

Hier zijn een paar foto’s van de meisjes, die we zondag genomen hebben. Marielle had haar afscheidsparty en Marinda kleedde zich voor de lol.

Marielle vraagt steeds: “Ben ik al in je blog?” Beschaamd schud ik mijn hoofd en zeg: “Nee”.
“Nou, waarom niet Mam?”
“Ummmmmm, omdat blog berichten niet geforceerd kunnen worden – ze ontstaan gewoon”.

Dan kijkt ze helemaal niet overtuigd en neemt aan, dat haar broer grappiger moet zijn dan zij is. De waarheid is, ze is een engel. Ze is het model kind. Zij is de enigste van de drie als ze aan het leren zijn, die je niet zal zien, totdat ze klaar is.

Elke avond, gedurende de examentijd, hebben we hetzelfde gesprek, bijna als een ritueel:
“Mam, ik ben bang dat ik het werk voor dit examen niet ken”.
“Maar Marielle, dat zeg je ELKE avond”.
“Dat weet ik – maar deze keer weet ik het echt niet”.
“Nou, doe gewoon je best en slaag”.

Haar slaagcijfer is gewoonlijk 90%.

Zondag was haar graad 7 afscheidsparty. In mijn hart voel ik daar erg verdrietig over. Ze gaat van een private Engelse school naar een openbare Afrikaanse school. Haar vrienden blijven achter om hun middelbare schoolopleiding te volgen aan de private school. (Eén van de bepalingen van de scheiding overeenkomst is, dat de Prof slechts betaalt als ze naar een openbare middelbare school gaan). Dit is niet zo slecht als het klinkt. De school waar ze naar toe gaat is uitstekend – en de veranderingen werkten heel goed voor Marinda.

Terwijl ik over deze verandering nadenk, herinner ik me, dat mijn moeder huilde toen Joan en ik naar de middelbare school gingen. Ik herinner me het totale onbegrip hierover, gezien vanuit het perspectief van een 13 jarige:

Wat is uw probleem hiermee, Mam?

Ik ben nu op hetzelfde punt en geneigd om ook te huilen. Hey – heb ik al 2 grote kinderen die naar de middelbare school gaan? Waar is de tijd gebleven?