DIVORCE CARE

NMH was op ‘een veel beter punt’ dan toen ik de eerste keer met hem begon te schrijven. We gingen door met e mails sturen. Hij had veel dingen voor zichzelf uitgewerkt, had meer dan genoeg tijd gehad om dingen in zijn hoofd op een rijtje te krijgen, sinds de tijd dat ik oorspronkelijk aan hem geschreven had.
Ik begon zijn soms vreemde manier van schrijven te begrijpen – zoals je leert om de spraak van een kind te ontcijferen. Te haastig met schrijven, lieten zijn woorden vaak een letter achter bij het vorige woord. Het was duidelijk dat hij zijn mail niet her-las. Hij hamerde het bericht er uit en drukte versturen.

Ik had mezelf ingeschreven bij Divorce Care. Dit is een uitstekend programma wat door vele kerken aangeboden wordt. Wie door een echtscheiding gaat moet werkelijk overwegen om deze cursus te volgen. Het was een goed besluit.
Ik nodigde Werner uit om ook te komen.

In eerste instantie weigerde hij: ‘Ik heb geen couseling nodig’, maar bij nader inzien besloot hij om toch te komen.

Bij Divorce Care ontmoette ik Werner voor de eerste keer van aangezicht tot aangezicht. Hij was gemakkelijk te herkennen. Hij was de enigste man daar!!
Hij stond op me te wachten op de parkeerplaats. Ik heb geen idee hoe hij mij herkende, maar hij liep naar me toe en schudde mijn hand. Er ontstond een vreemd soort verbond. We hadden deze snelle discussie: we zeggen niet tegen de mensen binnen, wat het verband tussen ons is, ok? OK!

Dus – in een kamer vol vreemde mensen, zei ik plechtig: " mijn man ging er vandoor met een andere vrouw" en Werner zei: "mijn vrouw ging er vandoor met een andere man". Einde verhaal!

De mensen van de DIVORCE CARE namen aan dat we vrienden waren. Het was duidelijk dat we elkaar ergens van kenden, maar ze konden nooit helemaal de puntjes bij elkaar zetten. En wij hielpen niet daarbij.

Zo begon een hilarisch gedeelte van ons verhaal – in sommige opzichten.
‘Divorce Care’ was nog geen 500 meter verwijderd van het nieuwe huis van de Prof. En het werd gehouden op maandagavond en aangezien de Prof de kinderen vaker wilde zien dan alleen de weekenden, regelde ik met hem voor de maandag avonden. Ik zei hem niets over Divorce Care. ik vroeg hem gewoon om de kinderen thuis af te zetten om 8 uur, zodat ze op tijd naar bed konden voor school, toen het bleek dat Divorce Care niet vroeg genoeg eindigde.

Werner daarentegen, zag zijn kinderen niet vaak, hij had zelfs geen plek voor hen om te blijven slapen in weekenden (hij was bezig om zijn huis te verkopen), dus hij regelde om zijn kinderen te bezoeken op maandagmiddag/-avond. Terwijl hij zijn bezoek afsloot, zette ik mijn kinderen af en wij gingen vandaar naar Divorce Care.

We hebben vaak binnepret gehad over het feit dat we gratis oppasdienst hadden, terwijl wij bezig waren met een ‘genezings’ proces. Op de één of andere manier leek ons dat rechtvaardig.