
Ik heb vandaag niet veel te vertellen. In feite is er maar één ding waarmee ik moeite heb om het NIET te zeggen en dat is: ik heb het je wel gezegd. Ik geloof dat ik mijn tong onderhand al afgebeten heb.
Waarom? Wel, om 8 uur gisteravond keek Marielle naar het boek dat Arno met zich rond droeg. “Waarom leer je LO” vroeg ze, “je hebt morgen SS examen”.
WAT????????????? Grote consternatie, enkele verwoede telefoontjes aan zijn vriend Kevin (degene van het weddenschap bericht, 31 Augustus), om tenslotte te beseffen dat zijn zus gelijk had.
Ik sta als een grote afschuwelijke heks voor hem, fronsend.
“Dit, Arno, gebeurt er wanneer je je tijdschema kwijt raakt”.
Als ik een cartoon zou kunnen tekenen van mezelf, zou ik enkele vreselijke donderwolken boven mijn hoofd tekenen, met de bliksem die in alle richtingen uitschiet. De muziek zou JAWS muziek zijn.
Dus hij gaat opnieuw beginnen met leren, terwijl ik er woendend bij zit. Ik had hem gezegd, na de ontdekking van het ‘verloren tijdschema’, dat hij een nieuw schema moest krijgen, op welke manier dan ook. Dus hij kopieerde ijverig het schema van de lerares, dat aan de muur hing. Ik moet toegeven dat hij het correct gekopieerd had.
Wie weet waar zijn gedachten waren, toen hij besloot wat hij moest leren. Ik weet het niet meer en het kan me niet meer schelen of het de schuld van het tijdschema is of niet. In feite…. waarom zit ik erover in de war of ik hem door Matriek zal krijgen? Hij is misschien al lang voor die tijd het huis uitgeschopt…..om een straatveger te worden.
No comments:
Post a Comment