HET CONCERT (Tegenwoordige tijd)

Een vervolg op de post van gisteren. Ik besefte dat ik het verhaal niet afgemaakt had. De griezel (op die afschuwelijke ‘date’) die mijn nummer genomen had, heeft me nooit gebeld – gelukkig maar!
Daarna kreeg ik zulke binnepret. De Prof heeft nu mijn oude mobiele nummer – een paar grappige verhalen daarover komen er nog aan – dus stel je eens voor als ‘griezel’ de Prof gaat bellen – Ha Ha.

Gisteravond hadden Marielle en Arno hun school concert. We gingen allemaal kijken – Werner ook. Hij nam zijn fototoestel mee – hij is een fantastische fotograaf (ja ik ben bevooroordeeld).
Terwijl het concert aan de gang was, sprong hij overeind, ging naar voren, nam een paar foto’s en kwam weer terug en ging zitten. Hij deed dit herhaaldelijk gedurende het concert.

Toen het concert klaar was, werd ik als door de bliksem getroffen. De Prof had een vreselijke hekel aan deze concerten. Hij bleef zitten – verdroeg het, maar maakte geen geheim van zijn afkeer. Vorig jaar hadden we kaartjes voor hem gekocht en hij ‘vergat’ te komen. Hij was verondersteld om de kinderen na het concert naar huis te brengen.

Het brak mijn hart om te weten, dat ze elk gezicht in het gehoor doorzochten om hem te vinden en daarna buiten stonden te wachten en geen manier hadden om thuis te komen. Ik kreeg een paar hectische telefoontjes van vrienden die de kinderen buiten zagen staan en Werner en ik zijn hen uiteindelijk gaan halen – tegelijk proberen om de gebroken stukken van hun hart te ‘repareren’.

Ik weet dat elk mens fouten maakt en ik ben ook wel eens iets vergeten – dit was gewoon bijzonder slecht om te vergeten.

Dus, gisteravond zat ik te kijken naar deze lieve man van mij en mijn hart vloeide over van dankbaarheid. Ik zei hem – dank je wel dat je dit doet, opspringen en foto’s maken – net als alle andere vaders en dat je hier met ons bent en er zoveel van geniet. Hij keek me aan en glimlachte: Maar natuurlijk, zei hij – dit zijn ONZE kinderen.

Om te bedenken – er is een tijd geweest dat ik dacht: wie zou er een gescheiden vrouw met 3 kinderen bij willen nemen?

Dank je schat – dat je ons allemaal aangenomen hebt!