(Deze is door Yvonne gepost rond 10 Maart )
Vorige week was de kleur van mijn vriendschap met Lynette, zwart en wit. Nu ik erover nadenk, denk ik dat ze ook min of meer een ‘zwart-wit’ vriendin is. Het is zo met haar. Het is verkeerd of het is goed, het is in of het is uit….
Vorige week was het zwart en wit van papier en inkt. Opnieuw overtrof ze de TomTom en ik denk er sterk over om dit met de TomTom mensen op te nemen.
Niet alleen moet ik nu de prijs van een nieuwe TomTom betalen om mijn kaarten op te graderen (oeps – nog een ‘niet programmer’ verzuim – had de mappen niet opgegradeerd. Wie wist DAT), maar de laatste TomTom kaarten weten niet waar het werk van mijn zwager is. Tss, Tss, Tss.
Het begon allemaal toen mijn geliefde, vertrouwde Toyota Corolla een dienstbeurt nodig had. Geen probleem denk ik. Maak een afspraak voor de dienst, breng manlief naar het werk – en begin mijn dag met Belasting-mensen programmering stuff.
De telefoon rinkelt.
“Mevrouw – we zien dat er chips in je voorruit zitten”.
(en ik denk – hoeveel mensen rijden op onze snelwegen terwijl men bezig is met werkzaamheden, die niet dit probleem hebben).
“Kunnen we die fixen?”
Ja (hoeveel kan dat nou kosten).
Eventjes R 270,--!!!
Doorgaan met belasting-mensen stuff. Telefoon rinkelt.
“Mevrouw, de fles met koelvloeistof, lekt”
Hallo – fix het.
“Hmm – nee dat gaat niet – het is een plastic fles”.
Dus ik denk – ok – plastic – dat moet goedkoper wezen om te maken dan enkele chips in de voorruit, ja?
VERKEERD – ga maar weg, je bent de zwakste schakel.
Dat kost 10 x chips in voorruit + nog iets extra = R 3300,--.
Ja - die fles kost R 2200,-- en nog eens R 1000,-- voor arbeid.
Nou, word ik hier voor de gek gehouden?
De dienstbeurt kostte R 6000,-- en ik besloot ter plaatse, ik stop ermee. De auto
heeft zijn tijd gehad, heeft me goede dienst geleverd…. Maar ik kan niet op mezelf Toyota’s recall programma financieren.
Zwagerlief verkoopt auto’s. Hij is een fantastische verkoper, kwam helemaal uit Pretoria om ons de Mazda 3 te laten zien, werkte de financiering uit, betaalde me een uitstekende prijs voor de oude auto and voila – voor elkaar. Dat was gemakkelijker dan een onderhoudsbeurt van de Toyota.
Als iemand een nieuwe auto nodig heeft – ik heb fantastische service gekregen! Laat maar weten.
Nou, als je slim bent – zul je opgemerkt hebben dat Pretoria werd genoemd. En als je NOG slimmer bent, zul je je herinneren, mijn vorige probleem met die plaats? Ik VERDWAALDE alhoewel ik de TomTom raadpleegde…
Nou ja, ik moest de nieuwe auto in Pretoria gaan halen vorige week. De Mazda dealer is in Equestria – and TomTom heeft absoluut geen idee.....
Ik had ook niet veel aan Werner. De fatale vergissing begon met: Het is gemakkelijk – je weet waar mijn ouders wonen…..
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!
Bijna kregen we ruzie – en dat is iets wat NOOIT gebeurt. Het kwam heel dichtbij!
Zwagerlief kwam tot een compromis en gaf TomTom een adres wat die kon vinden. Vol zelfvertrouwen en een grote dosis verdriet voor mijn oude vertrouwde Toyota – ging ik Donderdag naar werk, om hem na werk in te ruilen. Ummm – heeft iemand gehoord van het ENORME ongeluk bij de Atterbury brug vorige week, 2 vrachtwagens, de auto’s, de brand……..en de AFGESLOTEN snelweg gedurende 25 uur. Yip, ik had een enorm probleem.
Lynette glimlachte slechts naar me. Ik zal je er krijgen, giechelend over mijn totale gebrek aan richting. Ze bleef een tijdje weg, achter haar bureau en computer en kwam met 2 bladzijden richtingaanwijzingen en liefde.
Tussenin de vele toelichtingen, waren aantekeningen geschreven zoals: zit er niet over in de war – rij door (als ze wist dat ik door township gebied zou gaan) en veel info zoals – je gaat over een brug en langs deze soort boom of dat soort tankstation… 2 bladzijden met gedetailleerde instructies. Ze deed zelfs een beroep op de programmer in mij, met: als de snelweg vrij lijkt – ga door naar Punt A, of Punt C etc.
Wat zou ik zonder haar gedaan hebben? Uiteindelijk kwam ik in Equestria – niet helemaal volgens ‘TOMlette’ (mijn nieuwe naam voor TomTom en Lynette gecombineerd). Maar ik kwam er toch. Ik ruilde mijn auto in voor de nieuwe en kwam veilig thuis.
Dus, ik dacht na over de kleur van vriendschap – en ik ben zo dankbaar voor zo’n lieve, knappe vriendin, die lange tijd bezig geweest is om het allemaal in zwart en wit voor mij neer te schrijven.
Dank je wel!
De auto? Nou, geweldig.
Maar kan ik een geheim met je delen: de beste functie? Het heeft absoluut geen associatie met de Prof. De Toyota was gekocht door de Prof voor mij. Dus – toen ik ‘s avonds stond te kijken naar de gloednieuwe auto in mijn garage, symboliseerde dat een enorme prestatie. Ik was verder gegaan en deed dat zelf. Een gevoel om op je eigen twee benen te kunnen staan, in staat te wezen om mijn auto te veroorloven….zegt veel over de lange weg die ik afgelegd heb.
En mijn laatste update: SARS heeft geen rook verloren dit weekend – Het laatste systeem is geinstalleerd en loopt als een trein. Yip!
Monday, April 5, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment