Vandaag ga ik met verlof. Hoera. We gaan niet weg, we zijn bezig om het huis op te knappen. Ik zal enkele foto’s van onze vordering posten.
Ik kijk met verwondering terug op de laatste paar jaren.
Als ik terugdenk aan 3 jaar geleden, dan sta ik pal in het midden van grote problemen en onrust. De Prof had net zijn middernachtelijke rit naar Witbank gemaakt en stond op het punt om het vreselijke nieuws van zijn op handen zijnde vertrek bekend te maken, op de avond voor Kerst.
Twee jaar geleden, was ik bevriend met Werner en bracht Kersttijd door met hem en zijn familie. Nogal een mooie gedachte: noch hij, noch ik, hebben ooit Kerst alleen doorgebracht.
Vorig jaar waren we pas getrouwd en brachten Kerst door met de kinderen, bij mijn zus.
Dit jaar: Kerstfeest is 1 dag vertraagd – want alle kinderen zijn bij de Prof en Cream Puff – op de farm in Witbank. Ze komen 26 December terug, dus hebben we onze Kerstviering uitgesteld tot de 26e.
De Kerstdagen waren altijd stressvolle gelegenheden, met veel familie politiek. Nu zijn het fijne samenkomsten van mijn liefste familie. De enigste stress is: welke gerechten voor te bereiden voor de maaltijd. Wow – inderdaad zegeningen.
Ik wil deze gelegenheid gebruiken om jou, lieve lezer, te bedanken dat je samen met mij deze reis gemaakt hebt. Voor de aanmoediging, voor knap en inzichtelijk commentaar, voor de grote belangstelling en verwachtingen waarmee sommige vrienden wachten op de volgende post! Het hield me aan het schrijven en daagde me uit om dieper te graven in mezelf.
Mam, bedankt voor de mooie vertaling voor onze Nederlandse familie, voor het ‘proof’ lezen en voor het eeuwige corrigeren van mijn WHERE en WERE fouten!
Ik zal nog een paar foto’s posten en zal voortgaan met het verhaal in Januarie. Ik wens jullie allemaal een fijn Kerst seizoen.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment