DE 'SWEET SPOT'

Dit is één van mijn meest schrijnende verhalen over Werner.

Hij zette zijn huis te koop, op aandringen van Cream Puff.
Achteraf zegt hij dat het veel te goedkoop op de markt kwam(en vervolgens verkocht), omdat ze wanhopig was om dit huis van hun naam af te krijgen.

Dit…..de plek waar Werner de weekenden thuisbleef, zijn tijd doorbracht en zijn geld besteedde om op te knappen… werd zojuist nog een slachtoffer van dit ‘ding’, genoemd echtscheiding.

Hij zegt – op dat tijdstip is het allemaal onwerkelijk en je beseft eigenlijk niet wat er gebeurt, het gaat allemaal veel te vlug.
Ik was op dat punt beter af. De Prof gaf mij het huis en ik ging nooit door het trauma van afscheid nemen van mijn huis en veilige plek.

Maar mijn verhaal vandaag, is over de geluid kamer van Werner.
In de ‘klank industrie’ is er een term die bekend staat als de ‘sweet spot’.
Een ‘sweet spot’, (ik had er nog nooit van gehoord), begrijp ik nu, is wanneer het geluid van alle luidsprekers in een gesloten kamer, precies op hetzelfde moment je oren bereikt. Er is geen milliseconde vertraging in één van de geluiden.

Een kamer die een ‘sweet spot’ heeft, moet in dezelfde staat blijven.
ALS je een enkel ding in die kamer verschuift, zelfs als je meer mensen binnen laat, verandert dat de wijze waarop de geluidsgolven weerkaatsen – en zodoende verstoort dit je ‘sweet spot’.

Dit is dus een bijna ongrijpbaar en moeilijk iets om voor elkaar te krijgen in enige geluid kamer. Het vereist toewijding, hard werken, experimenteren, meten met geluids instrumenten, teleurstellingen en bovenal – TIJD. Meeste mensen krijgen het nooit voor elkaar. De vorm van een kamer, de hoogte van een plafond – dit alles heeft invloed om een ‘sweet spot’ te krijgen.

Werner had voor zichzelf een geluid kamer gemaakt in zijn huis. Hij had gasten die het meetwerk deden, hij liet het plafond zakken, zette dubbel glas in zijn ramen om de vibratie te stoppen, verhoogde en verlaagde de luidsprekers…. Ik denk dat je het beeld krijgt. Enorme soesah, enorme kosten.

En ja – EINDELIJK – had hij een ‘sweet spot’ in deze geluid kamer, na jaren geprutst te hebben om het te krijgen!

Hij belde zijn vader en broers en zij hoorden ook de ‘sweet spot’. Muziek was zijn leven, het was wat hem door zijn eenzame weekeinden heen haalde. Dit was een enorme persoonlijke prestatie.

En Cream Puff? Zij weet niet wat een ‘sweet spot’ is. Ze was zich er nooit van bewust en had er nooit van gehoord.

De verkoop van een huis, is nogal schadelijk voor een ‘sweet spot’.
Dat gaat niet samen. Je pakt alles in van die kamer en de ‘sweet spot’ verhuist!

Ik denk, dat het op dat stadium, de minste van zijn zorgen was, maar zijn verhaal maakte me echt verdrietig. Ik vroeg hem eens, of hij een nieuwe geluid kamer in ons huis wilde maken, maar hij schudde zijn hoofd.
De tijd, moeite en geld zijn te veel. Hij had het een keer bereikt en basta. Het is iets wat je slechts één keer in je leven doet.

“Maar”, zei hij, terwijl hij me een dikke knuffel gaf, “JIJ bent nu mijn ‘sweet spot’……"