Werner en ik waren niet van plan geweest dat hij nog zou blijven koffiedrinken bij mijn huis, toen de Prof er aan kwam om de kinderen af te zetten. We waren niet uit op een wraak vendetta, maar toen de auto van de Prof aankwam bij het hek, haalden we onze schouders op en dachten – nou ja, pech.
De kinderen kwamen de oprit opgerend en zagen er een beetje uit als miniatuur donderwolken. Hoe durft er iemand op visite te komen bij hun moeder! Ze hadden aan hun vader gevraagd: “Van wie is die auto?”. De Prof wist drommels goed van wie die auto was en mompelde kwaad: “Dat is de auto van Werner”.
De Prof reed weg zodra de kinderen hun spullen hadden gepakt. Zij verdwenen in het huis. Werner bleef niet lang nadat ze thuiskwamen.
De kinderen wilden later van mij weten: waarom heb je hem uitgenodigd, waarom was hij bij ons huis – ik kreeg de wind van voren!! Ik zei dat we samen naar de Divorce Care geweest waren en dat ze niet moeten vergeten, dat hij in dit verhaal net zo goed een slachtoffer was als wat zij waren. Dit was een hand uitreiken naar iemand die net als wij, gekwetst was door de hele affaire.
Het duurde niet lang voordat de reactie van de Prof kwam. Het kwam in de vorm van een e mail, ongeveer een dag later of zo:
Wist ik wel waar ik aan begon? “Hallo – Wist jij dat”, dacht ik.
Wist ik wel hoe gevaarlijk deze man was, enz, enz. (ik wou dat ik die e mail bewaard had!). Het werkte op mijn lachspieren – Ik kon al deze vragen terugsturen aan de Prof. Wist HIJ waaraan hij begon? Wist hij de gevaren van het spel dat hij speelde? Ik was niet betrokken bij een affaire – ik had alleen maar een nieuwe vriend gemaakt. De e mail van de Prof was geen antwoord waard – en ik hoop dat ik hem niet geantwoord heb, maar dat kan ik niet meer onthouden.
Ik moet een grappig ‘tegengif’ vertellen, dat niet op deze dag gebeurde, maar ergens gedurende die eerste dagen. Ik kan de volgorde van gebeurtenissen niet herinneren, maar het had dezelfde ‘sfeer’ als deze. Op de één of andere manier had de gewapende reactie onderneming, de Prof op hun lijst als contactpersoon staan. Er kwam een dag dat de Prof Werner zag toen hij de kinderen ophaalde. Werner en ik hadden besloten om uit te gaan en per ongeluk het alarmsysteem activeerden. Het alarm bedrijf belde de Prof en hij belde me in paniek op om uit te vinden of ik OK was. Dacht hij misschien dat ik geslagen werd / vermoord door de X van zijn mistress? Wie weet – maar het veroorzaakte dat we voor een lange tijd daarna, erover moesten lachen.
No comments:
Post a Comment