MIJN VADER'S VRIENDIN'S X MAN.

Werner vroeg me niet ten huwelijk, die eerste avond toen we het nieuws hoorden van zijn scheiding. Hij nam me uit voor dinner, 2 dagen na zijn verjaardag en vroeg me toen tamelijk onverwachts, terwijl we in ons favourite cafe restaurant zaten.

Dus, zal je met me trouwen? Op de één of andere manier begreep ik het niet – net zoals destijds met de bloemen. Ik dacht dat hij het over die dag had dat hij me quasi gevraagd had om met hem te trouwen. Dus hij moest de vraag herhalen.
Toen ik het eindelijk BEGREEP – borrelde ik eruit – JA,ja, ja….ingeval hij van mening zou veranderen.

Dus onze ‘voor de grap’ huwelijksdatum, werd een vaste datum.

Een paar dagen later vertelde Arno tegen zijn klas – als zijn ‘nieuws’ item – dat zijn moeder ging hertrouwen.
Oh, met wie ging ze trouwen? – wilden ze allemaal weten.
Hij dacht eventjes na en kwam met dit slimme antwoord: Mijn vader’s vriendin’s X man.

Hallo… ze konden deze puzzelstukjes niet in elkaar zetten. Arno zal wel een leugen vertellen. Dus….de juf stond die middag op me te wachten toen ik naar binnenreed om hem op te halen.

Is het waar – je trouwt met de vader’s vriendin’s X man?
Mmmmm – ik vraag me af hoeveel ze had moeten oefenen om dat te zeggen.
En vanaf toen begon ik in de gaten te krijgen hoe leuk het was om de mensen te vertellen met wie ik ging trouwen. Er is dit moment van ‘open mond’, een moment van ongeloof, je kunt zien hoe de wielen in hun hoofd beginnen te draaien en ten slotte het idee van: hoe heb je DAT voor elkaar gekregen!