
Mijn dierbare missonaris vriend, Jonathan, die ik ontmoet had toen ik de Fish River Canyon hike deed – liet de kinderen zien hoe je een modderhuis maakt.
Sinds de Fish River Canyon, zijn onze gezinnen goede familievrienden van elkaar geworden.
In die tijd kwam hij met zijn familie om spelletjes te spelen en te praten. Ze brachten een gevoel van normaliteit terug in ons leven.
Hier is een foto van het modderhuis dat hij met de kinderen gebouwd heeft.

Dat huis heeft ongeveer 9 maanden in onze tuin gestaan – het gras groeide er omheen. Het was een symbool van geluk en genezing en gaf de kinderen een visie.
Zelfs de tuinman werkte om het huis heen, om het niet te breken. Het weerstond wind en regen opmerkelijk goed. Uiteindelijk hebben we het met de grond gelijk gemaakt en hebben een lieflijke groentetuin van die area gemaakt.
Ik denk vaak aan Jonathan en zijn gezin, als een spalk, die God langs de kant van mijn gebroken gezin bevestigde, om ons te versterken in een tijd die we nodig hadden om te genezen.
De vrouw van Jonathan was bij ons toen de Prof ons lastig viel met telefoontjes en dreigementen. Ze luisterden naar ons verdriet, ze gaven advies en werden rolmodellen voor de kinderen. Ze lieten ons zien hoe een gezin moest functioneren, met liefde en grenzen.
Er waren enkele van die kostbare bezoeken, voordat hun tijd in Zuid Afrika verstreken was. Ze zijn nu betrokken bij zendingswerk in Maleisië
We missen je, lieve vrienden. Ik weet dat je familie voor ons gezin bidt, zoals wij doen voor het jouwe.
No comments:
Post a Comment